خصوصیات ظاهری جوهرها قسمت سوم: جوهر شیمِر چیست؟ وقتی نوشتن با نور ترکیب می‌شود

جوهر شیمِر چیست؟

راهنمای کامل شناخت، عملکرد و انتخاب جوهر شیمِر خودنویس

جوهر شیمِر یکی از جذاب‌ترین و در عین حال خاص‌ترین انواع جوهر خودنویس است که در سال‌های اخیر توجه علاقه‌مندان نوشتار دستی، خوشنویسی مدرن و قلم‌دوستان حرفه‌ای را به خود جلب کرده است.
برخلاف جوهرهای معمولی که تنها وظیفه رنگ‌دهی دارند، جوهر شیمِر با اضافه کردن جلوه درخشان و براق به نوشته، تجربه‌ای کاملاً متفاوت از نوشتن ایجاد می‌کند.

در این مقاله، به صورت دقیق و کاربردی بررسی می‌کنیم که جوهر شیمِر چیست، چگونه کار می‌کند، چه تفاوتی با شین و شیدینگ دارد، چه کاغذ و نِیبی برای آن مناسب است و هنگام استفاده از آن باید به چه نکاتی توجه کرد.

جوهر شیمِر چگونه ساخته می‌شود؟

عامل اصلی درخشش در جوهرهای شیمِر، ذرات میکا یا پیگمنت‌های مرواریدی (Mica Pearl Pigments) است.
میکا یک کانی طبیعی با ساختار لایه‌ای بسیار نازک است که توانایی بالایی در بازتاب نور دارد و در صنایع مختلفی از جمله لوازم آرایشی، رنگ‌سازی و جوهرسازی استفاده می‌شود.

در جوهر شیمِر:

ذرات میکا بسیار ریز (معمولاً بین ۵ تا ۴۰ میکرون) آسیاب می‌شوند

این ذرات با پوشش‌های فلزی یا مرواریدی رنگ‌آمیزی می‌شوند

سپس به پایه جوهر اضافه می‌شوند

پس از نوشتن و خشک شدن جوهر روی کاغذ، این ذرات روی سطح باقی می‌مانند و نور محیط را بازتاب می‌دهند.
به همین دلیل، شیمِر بسته به زاویه نور و دید، گاهی بسیار واضح و گاهی کم‌رنگ دیده می‌شود.

چرا جوهر شیمِر ته‌نشین می‌شود؟ (قانون استوکس)

یکی از ویژگی‌های ذاتی جوهر شیمِر، ته‌نشین شدن ذرات براق در بطری است.
این موضوع کاملاً طبیعی است و به قانون استوکس (Stokes’ Law) مربوط می‌شود.

به زبان ساده، قانون استوکس می‌گوید:

ذرات بزرگ‌تر و سنگین‌تر سریع‌تر ته‌نشین می‌شوند

مایع غلیظ‌تر، ذرات را مدت بیشتری معلق نگه می‌دارد

از آنجا که ذرات میکا از خود جوهر سنگین‌تر هستند، اگر بطری مدتی بدون حرکت بماند، ذرات به ته بطری می‌روند.
به همین دلیل توصیه می‌شود:

قبل از استفاده، بطری جوهر شیمِر را آرام بچرخانید

هنگام نوشتن طولانی، قلم را گاهی در دست رول کنید

این رفتار بخشی از ماهیت جوهر شیمِر است و نشانه کیفیت پایین نیست.

تفاوت جوهر شیمِر با شین و شیدینگ چیست؟

این سه اصطلاح اغلب با هم اشتباه گرفته می‌شوند، اما تفاوت‌های مشخصی دارند:

شیدینگ (Shading): تغییر شدت رنگ در یک خط، به دلیل تفاوت ضخامت یا میزان جوهر

شین (Sheen): ظاهر شدن رنگ دوم در لایه‌های ضخیم جوهر و زیر نور خاص

شیمِر (Shimmer): درخشش فیزیکی ناشی از ذرات براق مستقل از رنگ جوهر

به بیان ساده، شین نتیجه تراکم رنگ است،
اما شیمِر نتیجه بازتاب نور از ذرات جامد.

نقش کاغذ در نمایش شیمِر (Surface Sizing)

برای دیده شدن شیمِر، نوع کاغذ اهمیت بسیار زیادی دارد.
اگر کاغذ بیش از حد جاذب باشد، ذرات براق همراه جوهر به داخل الیاف فرو می‌روند و جلوه درخشان از بین می‌رود.

اینجاست که مفهوم سرفیس سایزینگ (Surface Sizing) اهمیت پیدا می‌کند.
کاغذهایی با سایزینگ سطحی مناسب:

  • جوهر را بیشتر روی سطح نگه می‌دارند
  • اجازه می‌دهند ذرات میکا دیده شوند
  • شیمِر را واضح، تمیز و یکنواخت نمایش می‌دهند
  • به طور کلی، کاغذهای صاف و مخصوص خودنویس بهترین انتخاب برای جوهر شیمِر هستند.

چه نِیبی برای جوهر شیمِر مناسب است؟

برای تجربه بهتر با جوهر شیمِر:

نِیب‌های Medium و Broad انتخاب بهتری هستند

جریان جوهر باید روان باشد

نِیب‌های بسیار نازک، شیمِر را کمتر نشان می‌دهند و ممکن است ذرات را عبور ندهند

همچنین توصیه می‌شود:

  • قلم به صورت دوره‌ای شسته شود
  • از شیمِر برای نوشتن طولانی روزمره استفاده نشود
  • پس از اتمام استفاده، تمیزکاری کامل انجام شود

آیا جوهر شیمِر برای استفاده روزمره مناسب است؟

جوهر شیمِر بیشتر برای:

  • یادداشت‌های خاص
  • کارت‌های دست‌نویس
  • خوشنویسی مدرن
  • نوشتارهای نمایشی و هنری

مناسب است.
برای استفاده روزمره و طولانی، معمولاً جوهرهای ساده یا دارای شیدینگ انتخاب منطقی‌تری هستند.

جمع‌بندی نهایی

جوهر شیمِر فقط یک جوهر براق نیست؛
این نوع جوهر نتیجه تعامل دقیق میان ذره، نور، کاغذ و ابزار نوشتن است.
اگر این عوامل درست کنار هم قرار بگیرند، نوشتن از یک عمل ساده به تجربه‌ای بصری و زنده تبدیل می‌شود.

جوهر شیمِر انتخاب کسانی است که می‌خواهند نوشته‌شان دیده شود،
نه فقط خوانده.

آرش مظفری
ارسال دیدگاه